سهم چشمانت بهار...

پسر گلم از يه هفته پيش كه ده ماهه شدي  روي پات وايميستي و چند قدم راه ميري اما مي افتي و دل من ريش ميشه . اميدوارم وقتي بزرگ شدي هيچ مانعي سد راه موفقيت هات نباشه و  هميشه موفق و پيروز باشي . زندگي من صبح ها كه ميام اداره بيدار ميشي و دلت ميخواد با من بازي كني اما من ديرم ميشه و بايد برم اداره  تا وقتي برگردم خونه مادر جون دنبالت به فكرتم و آرزو ميكنم كاش تمام روز كنارت بودم و بغلت ميكردم.

سهم چشمانت بهار...

        بخت و تقدیرت قشنگ...

                    عمر شیرنت بلند...